مقیاس احساس گرفتاری توسط گیلبرت و آلن در سال (۱۹۹۸) ساخته شد و شامل ۱۶ سال است که برای اندازهگیری حالتهای به تله افتادن و تمایل به فرار از آن طراحی شده است. این مقیاس دارای دو خرده مقیاس، شامل: گرفتاری بیرونی و گرفتاری درونی میباشد. گرفتاری بیرونی مربوط به وقایع و یا شرایط بیرونی و محیطی است و از سؤال ۱ تا ۱۰ را شامل میشود و گرفتاری درونی مربوط به شرایط داخلی مانند افکار درونی و احساسات بوده و سؤالات ۱۱ تا ۱۶ را شامل میشود. شرکتکنندگان بر اساس حالت و هیجاناتی که در طول یک هفته گذشته داشتهاند، باید به پرسشنامه پاسخ دهند.
یافتههای حاصل از بررسی روایی و پایایی مقیاس گرفتاری در ایران، در حد مطلوب برآورده شد که با نتایج حاصل از بررسی روایی و پایایی این مقیاس در سایر کشورها همخوانی داشت. در این راستا، قمرانی و همکاران پژوهشی انجام دادند که ضرایب آلفای کرونباخ مقیاس برای خرده آزمونها و نمره کل ۸۷/۰، ۸۸/۰و ۹۲/۰برآورد گردید که این نتایج با یافتههای حاصله در پژوهشهای خارج کشور که میزان آلفای کرونباخ مقیاس گرفتاری را بین ۹۵/۰-86/۰برآورد کردند، همخوانی داشت. علاوه بر این، نتایج تحلیل عوامل مقیاس نیز همانند نسخه اصلی مقیاس، دو عامل بزرگتر از ۱با عنوان گرفتاری بیرونی و گرفتاری درونی را نشان داد که با نتایج تحقیق گیلبرت و آلن همخوانی داشت (قمرانی، سیادتیان و پیشداد، ۱۳۹۲).
مبلغ قابل پرداخت 10,000 تومان
برچسب های مهم